Coxe W. Travels into Poland, Russia, Sweden and Denmark. Dublin, 1784. T. 1. S. 140; Nowe odmiany w geografii zaszłe od r. 1806 aż do r. 1811 z krуtkim opisem Xięstwa Warszawskiego [Anonim]. Wrocław, 1811. S. 46.
Это началось уже в годы правления короля Августа III Саксонского (Kitowicz J. Opis obyczajуw. S. 277, 278). Аналогично поступали в царствование следующего монарха (Dalsze wystawienie Polityczne Kraiуw. Polska «Pamiętnik Polityczny i Historyczny Przypadkуw, Ustaw, Osob, Mieysc i Pism wiek nasz szczegulniey interessuiących». 1783 (kwiecień). T. 1. S. 357). См. также: Łyszkowski S. Hodowla koni czyli Nauka żywienia, rozmnażania, pielęgnowania koni i ulepszania rass znikczemnionych, a utrzymania szlachetnycr[!] w pierwotnйj czystości […]: według zasad najzaszczytniйj znanych miłośnikуw chowu koni i uczonych weterynarzy, z zastosowaniem do okoliczności i postrzeżeń w naszym kraju praktykowanych wyłożone. [Obejmujący nauke chowu i ulepszania koni tudzież wiadomości o chodzie i początkowйm ćwiczeniu młodzieży jakoteż sztukę dobrego okucia]. Warszawa, 1842. T. 1. S. 59.
Łyszkowski S. Poradnik hodowli i weterynaryi dla ziemianina czyli Najnowsze teoretyczne i praktyczne prawidła hodowania, rozmnażania, ulepszania i pielęgnowania zwierząt domowych, osobliwie koni, bydła i owiec; jako też sposoby zabezpieczenia ich zdrowia; rozpoznawania i leczenia wszelkich chorуb z dzieł […] kompletnie zebrane, i w języku polskim wyłożone. T. 1, zawierający ogуlną hodowlę zwierząt domowych, szczegółową hodowlę koni i weterynaryą końską. Warszawa, 1839. S. 105. Этот источник обнаружил и в 2010 году представил публике Дариуш Велец.
Ibid. S. 61.
Łyszkowski S. Hodowla koni czyli Nauka żywienia, rozmnażania, pielęgnowania koni i ulepszania rass znikczemnionych, a utrzymania szlachetnycr[!] w pierwotnйj czystości […]: według zasad najzaszczytniйj znanych miłośnikуw chowu koni i uczonych weterynarzy, z zastosowaniem do okoliczności i postrzeżeń w naszym kraju praktykowanych wyłożone. T. 1, [Obejmujący nauke chowu i ulepszania koni tudzież wiadomości o chodzie i początkowйm ćwiczeniu młodzieży jakoteż sztukę dobrego okucia]. Warszawa, 1842. S. 37.
Ibidem.
Ibidem.
Łyszkowski S. Op. cit. S. 38.
Sarnicki S. Księgi hetmańskie. S. 207.
Перевод с: Starowolski Sz. Wojownicy sarmaccy / tłum. J. Starnawski. Warszawa, 1978. S. 286. В оригинале: «Generosissimorum equorum […] studiosissimus» (S. Starovolsci[i], Sarmatiae bellatores. Coloniae Agrippinae, 1631. S. 239).
Dzieduszycki J. Traktat o poprawie albo dodaniu perfekcji koniom polskim, wyd. S. Przyłęcki jako: Obserwacye należące do koni i stad polskich, napisane w r. 1705, z rękopisu Biblioteki Załuskich po raz pierwszy w druku. Lwуw, 1852. S. 23.
Opisanie wybornego gospodarstwa w dobrach Szczorse do JW. Chreptowicza Podkanclerzego Litt: należących w Woiewodztwie Nowogrodzkim leżących, «Pamiętnik Polityczny i Historyczny Przypadkуw, Ustaw, Osob, Mieysc i Pism wiek nasz szczegulniey interessuiących». 1783 (maj). T. 1. S. 539.
Dalsze wystawienie. S. 357, 358.
Bernard Sępiński Stadnik Polski Czyli Traktat Nowy y Zbior roznych ciekawości, y pożytecznych wiadomości O Stadzie […]. Archiwum Państwowe w Krakowie, Archiwum Sanguszkуw, Podh II 212. Tabela między stronami 113 i 114.
Niemcewicz J. U. Pamiętniki czasуw moich / oprac. J. Dihm. Warszawa, 1958. T. 2. S. 126; Niemcewicz J. U. Pamiętniki czasуw moich. Dzieło pośmiertne Juliana Ursyna Niemcewicza / oprac. K. U. Niemcewicz. Paryż, 1848. S. 240.
Bielski M. Sprawa rycerska według postępku. K. 15v.
Łaski S. Spraw i postępkуw. S. 24.
Перевод Skworoda P. Warka – Gniezno 1656. Warszawa, 2003. S. 176. В оригинале: «Heic Poloni aliquoties atroci cum clamore in nostros impetum dederunt, firmatoque iltra solitum pede diu nostrorum machinas» (Pufendorf S. De rebus a Carolo Gustavo Sweciae Rege gestis libri septem. Norimbergae, 1696. Р. 147).
Перевод Kochowski W. Lata potopu. S. 170. В оригинале: «suos praealtam fostam qua humida agri siccabantur subire iubens, certiori destinatione nostros globis feriret, ipse aduersum framearum ictus interuniente fossa securus: cum interea Mareschallus» (W. Kochowski, Annalivm Poloniae Climacter Secvndvs. Bella Sueticum, Transyluanicum, Moschouiticum, aliasq[ue] res gestas ab Anno 1655, ad Annum 1661, inclusiue continens. Krakуw, 1688. S. 131).
Diariusz drogi Krуla. S. 158.
Абсурдное сленговое название полупик, повсеместно распространенное в современной историографии, – «свиные перья» – произошло от двусмысленного перевода со шведского и немецкого. Синхронный латинский термин – «pilis suillis» или «кабанья щетина» – позволяет нам без искажений понять оригинальный эпитет. (Johannis Loccenii Historiae Svecanae, A primo Rege Sveciane usque ad Carolum XI. … 1676. S. 554). – Примеч. О. А. Курбатова.
Kunowski J. Ekspedycyja inflantska 1621 roku / oprac.: W. Walczak, K. Łopatecki. Białystok, 2007. S. 118.
Montecuccoli R. Sulle Battaglie // Barker T. M. The Military Intellectual and Battle. Raimondo Montecuccoli and the Thirty Years War. New York, 1975. S. 118, 119.
Łoś J. Pamiętnik towarzysza. S. 70; M. Dyakowski, Dyaryusz wideńskiej okazyji / oprac. J. A. Kosiński, J. Długosz. Warszawa, 1983. S. 89; Naronowicz-Naroński J. Budownictwo wojenne. S. 226, 227.
Łoś J. Pamiętnik towarzysza. S. 101.
Naronowicz-Naroński J. Op. cit. S. 227.
Marchocki M. Ś. Historia moskiewskiej. S. 73, 74.
Szymanowski S. H. Mars Sauromatski. S. 82, 83.
Pamiatka wieczney slawy Iaśnie Wielmożnego Iego Mości P. Andrzeia z Dambrowic Firleia woiewody sendomirskiego, Woysk Koronnych Hetmana, brak miejsca druku. 1650. S. 115, 116.
Следует отметить, что
