S. 159).
"Nam fide dignae personae, cum iuramento examinatae, retulerunt, se de nocte ambulando pro suis negotiis per aliquas vias caute vidisse et percepisse, deo volente, congregationem sive synagogam dictorum fascinariorum, apparente inter eos aliqua luce, qua satis deprehendi poterant, atque se aliquas personas ibidem cognovisse, in quarum praesentia postea, me qui baec scribo praesente et iuramentum recipiente, iudicialiter asseveraverunt ipsae personae fide dignae, se vidisse dictas personas fascinarias in dicta synagoga, exprimendo circumstantias eorum, quae ibidem gerebant" (Jacquier N. Op. cit. Cap. 7).
"Ipsi equidem nocturnis boris retro post Sathanam abeuntes, quidam peditando, quidam supra malignum spiritum in aliqua horribili efffgie eis apparentem, alii supra aliquem baculum equitando ad quandam convencionem, eciam quandoque multum procul et distanter, vadunt, que apud quosdam eorum galliee dicitur 'le Fait', apud alios 'le Martinet', sed vulgariter magis et communiter la Synagogue nuncupatur" (Vauderye de Lyonois en brief. P. 189).
"Sed adversus haereticos huius sectae non potest populo provideri, quia suis maleficiis molestant caeteros etiam nolentes et non praevidentes, quia omnes huiusmodi haeretici sunt proditores et simulatores, nec possunt praecaveri a ceteris fidelibus, quin ab eis perturbentur" (Jacquier N. Op. cit. Cap. 27).
"Postquam vero illecti sunt carnali voluptate, desperant de eternis, quod est temptare deum et dubitare de eius potencia. Tune vero ad ultimum fiunt rebelles fidei" (Recollectio casus, status et condicionis Valdensium ydolatrarum. S. 182).
"Quod demones possunt transportare corpora hominum de loco in locum, consencientibus maxime ipsis hominibus et deo permittente propter peccata ipsorum hominum et eorum infidelitatem, cuique in philosophicis et sacris litteris erudito notissimum est" (Recollectio casus, status et condicionis Valdensium ydolatrarum. S. 150). "…dicitur, quod qui talia credit non est fidelis, cum nulla possit fleri mutatio sine creatore, qui omnia fecit" (Vinet J. Op. cit. Pt. I. Cap. 1).
"Valdenses ipsos ex sua essenciali et formali professione ac recepcione ad congregacionem esse apostatas a fide, ydolatras et criminosos crimine lese maiestatis divine" (Ibid. S. 165).
"Cellui dyable en fourme de cat / Parmy le monde tournoyoit, / Et comme juge ou advocat / Toutes requestes escoutoit. / Chascun tel honneur lui faisoit / Coome a Dieu, aussy le faulx gars / Ungs et aultres resjouissoit / Par parolles et par regars" (Le Franc M. Op. cit. V. 17489–17496). "Puis ung chascun s'en revenoit / Comme vent, sus son bastonchiel: / Telle puissance lui donnoit / Sathan, ce mauvais larronchiel" (Ibid. V. 17501–17504).
Andenmatten B., Utz Tremp K. De l'hérésie à la sorcellerie: l'inquisiteur Ulric de Torrenté OP (vers 1420–1445) et l'affermissement de l'inquisition en Suisse romande // Zeitschrift für Schweizerische Kirchengeschichte. 1992. Bd. 86. S. 69–119; Ostorero M. "Folatrer avec les démons". P. 174–182; Errores gazariorum. P. 301–303.
Ostorero М. Le diable au sabbat. P. 58; Eadem. Des papes face à la sorcellerie démoniaque (1409–1459): une dilatation du champ de l'hérésie? // Aux marges de l'hérésie. P. 153–184.
"Quod nonnulli christiani et perfidi Iudei infra eosdem terminos constituti nom sectas… suntque etiam infra eosdem terminos multi christiani et iudei sortilegi, divini, demonum invocatores, carminatores, coniuratores, superstitiosi, augures, utentes artibus nefariis et prohibitis, quibus christianum populum seu plerosque simplices illarum partium maculant et pervertunt" (Quellen und Untersuchungen zur Geschichte des Hexenwahns. S. 16–17). Текст буллы затем дословно воспроизводился в посланиях Мартина V от 3 февраля 1418 г. и Евгения IV от 24 февраля 1434 г.: Ibid. S. 17.
"Ipsis existentibus in loco synagoge, seducens diabolo, rationabilis creature inimico, seductum presentare satagit" (Errores gazariorum. P. 288).
"Et in signi homagii osculatur diabolum in humana vel — ut premittitur — in alia specie apparentem, et in culo vel ano, dando ei pro tributo unum menbrum sui corporis post mortem" (Ibid. P. 290).
"Quo audito, diabolus iuramentum fidelitatis a seducto exigit in modum qui sequitur. Primo iurat quod erit fidelis magistro presidenti totique societati. 2° quod omnes quos poterit societati agregare, pro posse agregabit. 3° quod usque ad mortem non revelabit secreta predicte secte" (Ibid. P. 288).
"Persistentesque in illis usque ad medium noctis vel circa, et non ultra, quia hec est hora eorum et potestas tenebrarum" (Ibid. P. 296).
Ibid. P. 290. Интересно, что в специальной литературе полностью отрицается существование в материалах ведовских процессов вплоть до XVI в. описаний гомосексуальных контактов, о которых упоминал, в частности, автор «Ошибок вальденсов»: Herzig Т. The Demons' Reaction to Sodomy: Witchcraft and Homosexuality in Gianfrancesco Pico della Mirandola's "Strix" // Sixteenth Century Journal. 2003. T. 34 (1). P. 53–72.
"Item ex confessione combustorum constat quod illi de secta" (Errores gazariorum. P. 298). См. также: Ibid. P. 294, 296.
См. выше: Глава 5.
"Item predicti pestiferi cum possunt habere unum rufum hominem non quidem de secta, sed fidelem catholicam, expoliant eum nudum, eum ligantes super scampnum taliter quod neque manus neque cetera menbra movere potest. Quo ligato, circumquaque adducuntur animalia venerata, que coguntur ubique eum mordere per homines aliquos de ipsa secta magis immisericordes et crudeles taliter et adeo quod pauper homo in illis tormentis existens exspirat et moritur suffocaturque a veneno. Quo mortuo, suspendunt eum per pedes, ponentes sub ore eius aliquod vas vitreum vel terreum ad tenendum immunditias et venenum, per os et per alios meatus hominis distillantes. Qua recollectione facta, cum pinguedine suspensorum in partibulo et interioribus puerorum ac etiam animalibus venenatis predictis, que hominem interfecerunt veneno, ministerio diabolico ungentum aliud conficiunt, quod solo tactu interficit omnes
